موارد مصرف
1- درمان اختلالات افسردگی ماژور (MDD)

2- درمان اختلالات اضطراب عمومی (GAD)

3- اختلال هراس اجتماعی

4- پیشگری از عوامل اختلال افسردگی

مكانیسم اثر
این دارو با عث ممانعت از باز جذب سروتونین و نور اپی نفرین به شکل وسیع گردیده و از باز جذب دوپامین نیز به میزان اندکی جلوگیری می‌نماید.
هشدارها

1- استفاده محتاطانه در بیماران با اختلال کبدی یا کلیوی متوسط تا شدید و تنظیم دوز در این افراد الزامی است.

2- در بیماران با تاریخچه اخیر MI یا بیماری قلبی ناپایدار و در کسانی که افزایش ایست قلب باعث تشدید بیماری قلبی می شود باید محتاطانه مصرف می شود.

3- مونیتورینگ فشار خون توصیه می شود (بدلیل هیپرتانسیون وابسته به دوز ناشی از این دارو).

4- در بیماران با تاریخچه صرع بایستی با احتیاط تجویز شود و در صورت ایجاد تشنج، بایستی دارو قطع گردد.

5- در بیماران با تاریخچه خونریزی گوارشی، مانیا یا هیپومانیا بایستی احتیاط کرد.

6- مونیتورینگ دقیق بیماران دچار افزایش فشار داخل چشمی یا بیماران در معرض خطر گلوکوم زاویه بسته توصیه می شود.

7- بیمار در صورت بروز راش، کهیر یا واکنش های آلرژیک دیگر حتماً با پزشک مربوطه تماس بگیرد.

8- بیماران بایستی در طی مراحل اولیه درمان ضد افسردگی دقیقاً تحت نظر باشند تا زمانیکه بهبود افسردگی از لحاظ بالینی قابل ملاحظه باشد چرا که ریسک خودکشی در بیماران افسرده بالاست.

9- بدلیل تأثیر دارو بر عملکردهای مهارتی، در صورت بروز چنین حالاتی خودداری از رانندگی و کار با ماشین آلات توصیه می شود.

10- به بیماران خصوصاً افراد مسن بایستی در خصوص احتمال ایجاد گیجی و بی تعادلی ناشی از این دارو توضیح داده شود.

11- علائم ناشی از قطع ناگهانی وفلافاکسین شامل: احساس خستگی، خواب آلودگی، سردرد، تهوع و استفراغ، بی اشتهایی، گیجی، خشکی دهان، اسهال، بیخوابی، آشفتگی، اضطراب، عصبانیت، کونفوزیون، هیپومانیا، پارستزی، تعریق و سرگیجه است. لذا به منظور پیشگیری از این عوارض بایستی قطع دارو بتدریج بوده تا علائم ترک به حداقل برسد.
موارد منع مصرف
از این دارو در بیماران مبتلا به پر فشاری خون کنترل نشده ناشی از آریتمی بطنی نباید استفاده شود. از این دارو همچنین در بیماران با نارسایی کلیه و کبد و سابقه تشنج نیز نباید استفاده شود.

در بیماران با حساسیت به دارو و همچنین تا 14 روز پس از قطع مصرف داروهای MAOI ممنوع است.

توصیه می‌شود که دورز روزانه دارو 50 ? در بیماران دارای اختلال متوسط کبدی کاهش پیدا کند و بیماران با سابقه اختلال کلیوی ضعیف تا متوسط دوز روزانه دارو 25 الی 50? کاهش داده شود همچنین در بیمارانی که دیالیز می‌شوند دوز روزانه دارو 50? کاهش داده شود و در حین دیالیز تا تکمیل کامل دیالیز (4 ساعت) این دارو تجویز نگردد.

عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: رویاهای غیر عادی، اضطراب، بی قراری، ضعف، سرگیجه، سردرد، بی‌خوابی، عصبانیت، خواب آلودگی، لرزش

قلبی و عروقی: افزایش فشار خون، گشادی عروق

چشم: تاری دید

دستگاه گوارش: بی اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان، سوءهاضمه، نفخ، تهوع، استفراغ،

ادراری – تناسلی: انزال غیر طبیعی، اختلال در ادرار، ناتوانی جنسی، تکرر ادرار.

متابولیک: از دست دادن وزن

تداخل های دارویی

1- با MAOI و نیز در طی دو هفته بعد از قطع آن نبایستی مصرف شود

2- حداقل یک هفته بین قطع وفلافاکسین و سایر داروهای ایجادکننده واکنش حاد (مثل فنلزین) بایستی فاصله باشد.

3- سایمتیدین، تأثیری بر سطح پلاسمایی متابولیت فعال وفلافاکسین ندارد. با اینحال در بیماران مسن و بیماران دچار اختلالات کبدی یا هیپوتانسیون قبلی توصیه می شود در صورت تجویز همزمان سایمتیدین و وفلافاکسین مونیتورینگ دقیق صورت گیرد.
نكات قابل توصیه
بعد از مصرف یک هفته یا بیشتر از دارو، قطع درمان باید به صورت پلکانی باشد تا عوارض قطع به حداقل برسد به اینصورت که در یک هفته حداکثر 75 میلی‌گرم از دوز روزانه کاهش پیدا کند.
مقدار مصرف
درمان اختلالات افسردگی ماژور (MDD): Mg/Day 75 به صورت تک دوز برای شروع در برخی از بیماران بهتر است دوز Mg/Day 5/37 برای 3 تا 4 روز اول تجویز گردد. بیمارانیکه به دوز Mg/Day 75 پاسخ نمی‌دهند ممکن است نیاز به مصرف دوز بیشتر تا حداکثر Mg/Day 225 داشته باشند.

افزایش دوز باید به صورت پلکانی باشد (به این صورت که در فاصله‌های زمانی حداقل 4 روز حداکثر Mg/Day 75 افزایش دوز مجاز می‌باشد.

درمان اختلال اضطراب عمومی / درمان اختلال هراس اجتماعی (GAD/SAD): Mg/Day 75 به صورت تک دوز در مورد بعضی از بیماران دوز ابتدائی در ظرف 4 تا 7 روز اول Mg/Day 5/37 می‌باشد. حداکثر دوز مصرفی Mg/Day 225 برای بیمارانیکه به دوزهای پایین‌تر پاسخ نمی‌دهند می‌باشد